Marion Bloem: ‘Schilderen hield me overeind’

Kunstenares en schrijfster Marion Bloem was vijftig jaar samen met Ivan Wolffers. Sinds oktober 2022 is ze weduwe. Over hun liefde en haar rouw gaan de documentaire ‘Een meisje van 70’ en haar nieuwe roman ‘Verkleed in vreugde‘.

“Let niet op de rotzooi”, zegt Marion Bloem. “Het is verschrikkelijk.” In haar villa in de bossen van Bosch en Duin staan de verhuisdozen hoog opgestapeld. Meters boeken en ontelbare souvenirs uit verre landen, zoals wajangpoppen en beeldjes, moeten nog worden ingepakt. Het huis is te groot en te duur geworden voor een vrouw alleen. Op 7 oktober 2022 overleed haar echtgenoot Ivan Wolffers, met wie ze ruim vijftig jaar samen was. Twintig jaar lang leed hij aan prostaatkanker. “Ik wilde niet verhuizen, maar heb geen keus. Het was ook Ivans wens. Ik moest alles doen wat ik niet had kunnen doen door zijn ziekte en de mantelzorg. Reizen, schrijven, doorgaan met dat wat wij ooit samen begonnen. ‘Doe alles weg!’ zei hij. ‘En leef!’”

Huwelijk

De documentaire Een meisje van 70 volgt Marion in de laatste maanden voor zijn dood en de anderhalf jaar daarna. “De film zou over mijn kunstenaarschap gaan. Maar Ivan ging erg achteruit. De focus lag toen ook op ons huwelijk en zijn ziekte. En dat vond ik eigenlijk een te intieme kwestie. Het is uiteindelijk vooral een film geworden over Ivans overlijden en hoe ik daarmee omga, met kunst als overlevingsstrategie. Schilderen, tekenen en de sociale media hielden me in de rouwfase overeind. Mijn verdriet kon ik nog niet in woorden uiten. De schilderijen die ik na zijn overlijden maakte, zijn minder kleurrijk dan wat ik vroeger maakte en die op exposities in de film worden getoond. Dat is oud, kleurrijk werk. In de beelden van mijn atelier zie je op de grond nieuw werk. Dat is heel donker.”

Ivan Wolffers vertelt in de documentaire over hun ontmoeting en liefde. De twee leerden elkaar begin jaren 70 kennen. Wolffers spreekt over een verbluffende schoonheid, naar wie hij niet durfde toe te stappen in een discotheek. “Uiteindelijk kwam zij naar mij toe en zijn we gaan praten”, zegt hij. “We zijn nooit opgehouden met praten. Nooit. Aan één stuk door, 51 jaar.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 4. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Bram de Graaf